ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ!ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Ενάντια στις
ατομικιστικές λύσεις, τη βαρβαρότητα και την αντι-εκπαιδευτική πολιτική ΟΟΣΑ
και μνημονίων προτάσσουμε τις συλλογικές διεκδικήσεις! Κανείς αναπληρωτής απέναντι
στον άλλον ή μόνος!
Τέλος στην ελαστική
εργασία! Εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα μπροστά!
Το
πρώτο δύσκολο βήμα έγινε, το προηγούμενο διάστημα δώσαμε μια μεγάλη μάχη και
ξεκάθαρο μήνυμα αγώνα με διάρκεια και αποφασιστικότητα διεκδικώντας το
αυτονόητο δικαίωμά μας: το δικαίωμα στη μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία
για όλους! Τα χρόνια περιπλάνησης, ανασφάλειας, αβεβαιότητας και ανεργίας, μας
πεισμώνουν για τον δίκαιο αγώνα μας! Οι ημερομηνίες – σταθμοί, η 2, 9, 16 και
30 Μάρτη, οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, η μαχητικότητα η αντοχή στην καταστολή
και η ενότητα του εκπαιδευτικού κινήματος, με προμετωπίδα τον κόσμο της
αναπλήρωσης και του φοιτητικού κινήματος, δεν αποτελούν απλώς μια φωτεινή
στιγμή ξεσπάσματος και αντίστασης, αλλά την πυξίδα και τον οδικό χάρτη για τη
συνέχιση του δίκαιου αγώνα μας˙.Το φθινόπωρο που έρχεται θα είναι καυτό και
οφείλει να μας βρει σε θέση ετοιμότητας και μάχης. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε
τη δύναμη, την επιτακτικότητα της ενότητας και τη δυνατότητα να επιβάλουμε τους
διορισμούς με τους δικούς μας όρους. Δηλαδή, οι διορισμοί όταν και αν γίνουν να
μη χρησιμοποιηθούν ως «δούρειος ίππος» για την επέλαση όλης της νέο-συντηρητικής εργαλειοθήκης
και των νέο-φιλελεύθερων ιδεολογημάτων που έρχονται να «κουμπώσουν» γάντι στον
εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής εργασίας, του κυνηγιού προσόντων και της
επισφάλειας, αλλά να κερδηθούν και να επιβληθούν από εμάς για εμάς, για τα
κοινά – συλλογικά εργασιακά μας δικαιώματα, την κοινή ταξική μας θέση και τη
βεβαιότητα ότι αυτή η μάχη θα κερδηθεί από όλους για όλους: Να δημιουργούμε όρους
μετωπικής ιδεολογικής και ταξικής σύγκρουσης με το κυρίαρχο νέο- φιλελεύθερο
αφήγημα και τις στρατηγικές κατευθύνσεις κεφαλαίου και υπερ-εθνικών οργανισμών
(βλ. έκθεση ΟΟΣΑ): Ενάντια στη διάλυση του δημοσίου σχολείου (βλ. αποκέντρωση,
αυτονομία, υπο-χρηματοδότηση κλπ.), στη μονιμοποίησης της ελαστικής εργασίας
(5ετείς συμβάσεις, αξιολόγηση/ απολύσεις), στην αφαίρεση κάθε έννοιας
συλλογικών και κλαδικών εργασιακών δικαιωμάτων που μεταθέτει την ευθύνη της
ανεργίας στην ατομική πορεία του καθενός (π.χ. διευθυντές μάνατζερ που θα
προσλαμβάνουν εκπ/κούς) και διεκδικήσεων που απορρέουν πρώτιστα από το πτυχίο
(π.χ. ΠΠΔΕ), να υπερασπιστούμε τον κοινό
μας τόπο: Τα χρόνια επιστημονικής, παιδαγωγικής, διδακτικής και επαγγελματικής
μας (συν)ύπαρξης και στήριξης του δημοσίου σχολείου (= Πτυχίο & προϋπηρεσία).