Μήπως ήρθε η ώρα για lockdown στις οθόνες μας;

Μήπως ήρθε η ώρα για lockdown στις οθόνες μας;

Κλείσαμε ένα χρόνο πανδημίας. Τι μάθαμε; Ότι μια κατάσταση διάρκειας ενός έτους συνεχίζει να αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση με όρους έκτατης ανάγκης, χωρίς σχέδιο και με μόνη επιλογή τα σκληρά lockdown, την αστυνομοκρατία και ακραία καταστολή και τον έλεγχο της ενημέρωσης. Η Κυβέρνηση γυρνάει συστηματικά πλάτη στις ανάγκες και τα αιτήματα των πολιτών για ενίσχυση του συστήματος υγείας, για ασφαλές άνοιγμα των σχολείων και λήψη μέτρων για την οικονομία και αποσυμφόρηση των εργασιακών χώρων με μέτρα για τον συγχρωτισμό των εργαζομένων και με άδειες ειδικού σκοπού.

Ένα χρόνο τα σχολεία ανοιγοκλείνουν. Το Υπουργείο παιδείας δεν έχει πάρει ούτε ένα μέτρο, ώστε να μπορούν τα σχολεία να λειτουργούν με ασφάλεια. Όλο το προηγούμενο διάστημα τα αιτήματα του κλάδου ήταν ξεκάθαρα. Μέχρι 15 μαθητές ανά τμήμα, μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ, προσλήψεις εκπαιδευτικών, προσλήψεις σχολικών νοσηλευτών και προσωπικού καθαριότητας. Η τηλε-«εκπαίδευση» έχει καθιερωθεί προς πάσα νόσο και έχει αντικαταστήσει πλήρως την λειτουργία του σχολείου. Όσο και να μας διαβεβαίωναν για το αντίθετο, ότι δηλαδή είναι ένα συμπληρωματικό εργαλείο της δια ζώσης διδασκαλίας και ότι είναι ένας τρόπος να είμαστε σε επαφή με τα παιδιά μας σε μια άγνωστη και έκτακτη συνθήκη, αποδεικνύεται ότι τώρα που η πανδημία έχει παγιωθεί στη ζωή μας, το ίδιο συμβαίνει και με την τηλε-«εκπαίδευση». Κάναμε υπομονή, ακούσαμε τους «ειδικούς», περιμέναμε τα εμβόλια, ήρθαν τα εμβόλια για τους λίγους και εκλεκτούς και ζούμε την ατέρμονη παράταση των δυο «κρίσιμων» εβδομάδων. Η ζωή μας έχει μπει στον γύψο, το ίδιο και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών/μαθητριών. Είναι απροσδιόριστο πότε θα ξανασυναντηθούμε στο φυσικό μας περιβάλλον μαθητές και εκπαιδευτικοί. Όλοι/όλες έχουμε διαπιστώσει ότι πέρα από τους ταξικούς φραγμούς που επιβάλλει η τηλε-«εκπαίδευση» (σημαντική μερίδα μαθητών έχει αποκλειστεί), έχει αρνητικά μαθησιακά αποτελέσματα και εντείνει την ψυχολογική πίεση του εγκλεισμού. Άγχος, ματαίωση, πλήξη, καταθλιπτικές συμπεριφορές είναι μερικές από τις διαπιστώσεις γονέων και εκπαιδευτικών που παρατηρούν στα παιδιά. Ο ρόλος του σχολείου και των εκπαιδευτικών έχει απαξιωθεί και περιοριστεί στο προχώρημα της ύλης, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η ακαταλληλότητα και η αποτυχία της τηλε-«εκπαίδευσης» ως προς αυτό. Ο κοινωνικοποιητικός ρόλος του σχολείου, η συνεργασία όλης της κοινότητας, οι σχέσεις που αναπτύσσονται έχουν αφανιστεί.

Μήπως ήρθε η στιγμή να πούμε ότι η υπομονή μας εξαντλήθηκε και ότι η κοινωνική απομόνωση δεν είναι αυτή που θα μας βγάλει από το τέλμα της πανδημίας;

Δυστυχώς, όσο υλοποιούμε την τηλε-«εκπαίδευση» βάζουμε πλάτες στην επ’  αόριστον συνέχισή της και στη μη λήψη ουσιαστικών μέτρων για το ασφαλές άνοιγμα σχολείων και σχολών. Ήρθε η στιγμή να πάψουμε να υποκρινόμαστε στους εαυτούς μας και στα παιδιά ότι ανοίγοντας τις οθόνες η σχολική κανονικότητα συνεχίζεται. Με συμμάχους τους γονείς να βγούμε μπροστά και να διεκδικήσουμε το σχολείο στο μέτρο των αναγκών μας. Τη στιγμή που βρίσκονται υπέρογκα ποσά για το λάδωμα των Μ.Μ.Ε εξυπηρετώντας την κυβερνητική προπαγάνδα, για τους πολεμικούς εξοπλισμούς, για προσλήψεις αστυνομιών συνθέτοντας ένα κράτος αστυνομοκρατίας, για την στήριξη μεγαλοεταιρειών  όπως η Aegean με ζεστό κρατικό χρήμα, δεν είναι ουτοπία να ανοίξουν τα σχολεία με τους όρους που ικανοποιούν την ασφάλεια όλων.

Ήρθε η στιγμή να κλείσουμε τις οθόνες για να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΣΦΑΛΗ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ

Η πανδημία απαιτεί τη λήψη αυστηρών υγειονομικών μέτρων. Η κυβέρνηση αντιθέτως απαντά με αυστηρή αστυνομική επιτήρηση και καταστολή, οριζόντια λοκνταουν και απαγορεύσεις που πάνε κόντρα στην κοινή λογική και στα συνταγματικά μας δικαιώματα. Οι υγειονομικοί δίνουν μόνοι και μόνες τη δική τους μάχη απέναντι σε ένα σύστημα υγείας που έχει καταρρεύσει και εισπράττουν κρατικές καταγγελίες, διώξεις και στοχοποιήσεις. Τα νοσοκομεία παραμένουν υποστελεχωμένα τόσο σε υλικά, ΜΕΘ, κλίνες όσο και σε υγειονομικό προσωπικό.

Στηρίζουμε τα αιτήματα και τον αγώνα των υγειονομικών για ενίσχυση του ΕΣΥ και συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που διοργανώνει η ΟΝΓΕ την Τετάρτη στις 6.30μμ στο Σύνταγμα.

Ο αγώνας για δημόσια δωρεάν υγεία είναι αγώνας όλων μας

Η πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής θα ανατραπεί

Έξω η αστυνομία και τα ΜΑΤ από τις γειτονιές και τις πόλεις μας. Όχι άλλα λεφτά για τα όπλα και την αστυνομία, για το λάδωμα των ΜΜΕ, και για το Κεφάλαιο.

Αγωνιζόμαστε για μόρφωση υγεία εργασία ελευθερία για όλο το λαό

Τετάρτη 17/03 Σύνταγμα 6.30μμ

προσυγκέντρωση σταδίου &Κολοκοτρώνη 6μμ

(τηρούμε όλα τα μέτρα προστασίας)