ΑΜΕΣΑ ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ - Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΝΟΣΕΙ

 

ΑΜΕΣΑ ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΝΟΣΕΙ

Δηλώσεις επί δηλώσεων, υποσχέσεις της κυβέρνησης, κι άλλες υποσχέσεις από την αντιπολίτευση, ανακοινώσεις, εκτιμήσεις…

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΛΑΣΤΙΧΟ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΑΝΕ ΑΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ 6.000 Ή 10.000 Ή 20.000

ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ!

Τα τελευταία χρόνια δουλεύουν κάθε χρόνο σχεδόν 50.000 αναπληρωτές και αναπληρώτριες! Τα κενά που δημοσιοποιούνται είναι συστηματικά λιγότερα από τις πραγματικές ανάγκες. Το ξέρουμε αυτό γιατί το βλέπουμε κάθε μέρα στα σχολεία που «αναπληρώνουμε» τον ίδιο μας τον εαυτό στα σχολεία που ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να λειτουργήσουν ολοήμερο, είναι χωρίς τμήματα ένταξης, χωρίς πλήρεις παράλληλες στηρίξεις και χωρίς όλες τις ειδικότητες.

Αντί να γίνουν διορισμοί τι κάνουν; Μας βάζουν να δουλέψουμε με τρίμηνες συμβάσεις, ένα εργασιακό μοντέλο απαράδεκτο που προωθεί την εντατικοποίηση και θέλει να επιβάλει ακόμα πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας στο σχολείο. Οι συμβάσεις αυτές μεταθέτουν μάλιστα στις τοπικές διευθύνσεις δικαίωμα απόλυσης των εργαζομένων με τις πιέσεις της διευθύνσης σε αυτό το δυναμικό να παίρνει την μορφή εκβιασμών. Ήδη δουλεύουμε με διαφορετικές ταχύτητες, δεν έχουμε ίδια δικαιώματα οι αναπληρωτ(ρι)ες μεταξύ μας, αλλά ούτε και με τους μόνιμους συναδέλφους μας. Και παρόλο που έχουμε τον ίδιο φορές πρόσληψης έχουμε διαφορετικά δικαιώματα από το προσωπικό καθαριότητας και ποιος ξέρει τι άλλο θα δούμε!

Μας έχουν αναγκάσει να βρισκόμαστε σε διαρκή ανταγωνισμό μεταξύ μας σε κυνήγι των προσόντων για περισσότερα μόρια, να πληρώνουμε και να παλεύουμε για το αναφαίρετο δικαίωμα της εργασίας που, στο κάτω- κάτω, απορρέει από το πτυχίο μας. Φυσικά, με το φόβο της αξιολόγησης, μπαίνουν και οι μόνιμοι/ες συνάδελφοι/σσες στο κυνήγι, και όλοι/όλες μαζί τρέχουμε να πιστοποιήσουμε με το αζημίωτο ότι δεν είμαστε ελέφαντες, ζώντας μέσα στο άγχος που επηρεάζει αρνητικά τη δουλειά μας στην τάξη και τις σχέσεις με τους/τις συναδέλφους/ισσες μας.

Ακόμα και στους τελευταίους διορισμούς, εργαζόμενοι που δουλεύουν δεκαετίες σε κάθε άκρη της χώρας, αναγκάστηκαν να ξαναμεταναστεύσουν και να περάσουν την «δόκιμη διετία» χωρίς δυνατότητα να δουλέψουν κοντά στις οικογένειές τους, παρά τα δεκάδες χρόνιας προϋπηρεσίας.

Φτάνει πια! Πόσα λεφτά θέλουν αν γλιτώσουν από την εκπαίδευση; Πόσα θέλουν να βγάλουν από αυτήν ακόμα όλοι οι μεγαλοκαρχαρίες της ιδιωτικοποίησης;

Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών! Άμεσος διορισμός/ Μονιμοποίηση τώρα ΟΛΩΝ των αναπληρωτ(ρι)ών που έχουν έστω και μία σύμβαση, αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία.