Για πολλοστή φορά οι αναπληρωτ(ρι)ες βλέπουν το όνομά τους σε νέους πίνακες που παίζουν με τις ζωές, το προσωπικό και επαγγελματικό τους μέλλον. Τα χρόνια περιπλάνησης από σχολείο σε σχολείο και από μέρος σε μέρος, καθώς και οι εκρηκτικές ανάγκες για κάλυψη θέσεων στα δημόσια σχολεία, φαίνεται να μην αρκούν για την ικανοποίηση του πάγιου αιτήματός μας για μόνιμους μαζικούς διορισμούς. Δεν γελιόμαστε! Δεν είναι ο στόχος τους να διορίσουν. Ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης για μόνο 4.500 μονιμοποιήσεις στην ειδική αγωγή (σε όλες τις βαθμίδες και όλες τις ειδικότητες, εκπαιδευτικούς, ΕΕΠ και ΕΒΠ), την ώρα που οι ανάγκες είναι κατά πολλές χιλιάδες περισσότερες, είναι ένα τυράκι στον κόσμο της εκπαίδευσης που δουλεύει τόσα χρόνια στην ανασφάλεια. Είναι εμπαιγμός!
Η πολιτική της αδιοριστίας και της ελαστικής εργασίας καθιερώνεται σε όλους τους εργασιακούς χώρους.