ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ «ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟ ΤΩΡΑ!» Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Απέναντι στην πανδημία του κοροναϊού, την ανησυχία και το άγχος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και των εργαζομένων για την υγεία τους, η κυβέρνηση δεν προχωρά σε αποφασιστικά μέτρα θωράκισης και ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας, αντίθετα όλο το βάρος πέφτει μόνο σε μέτρα απαγορεύσεων, με αποκορύφωμα την επιβολή καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας! Την ώρα που δρομολογείται κατασπατάληση δημόσιου χρήματος ύψους 11.000.000 ευρώ στην καμπάνια του «Μένουμε Σπίτι» και «επίταξη» με χρηματοδότηση των ιδιωτικών κλινικών ύψους 30 εκατ. ευρώ, αποζημιώνοντας τους επιχειρηματίες υγείας με 1600 ευρώ την ημέρα ανά κλίνη, το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει από τις συνεχείς επιθέσεις όλων των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων μέχρι τώρα. Αντί να προχωρήσει άμεσα το άνοιγμα ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία, να εξοπλιστεί το υγειονομικό προσωπικό με τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασία και να εξασφαλιστεί ο απαραίτητος αριθμός τεστ, με καταιγιστικό τρόπο η κυβέρνηση νομοθετεί και εφαρμόζει ακραία αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα για τους εργαζόμενους! Ο βασιλιάς είναι γυμνός και πρέπει επιτέλους να το βροντοφωνάξουμε, ΤΩΡΑ!

Το κεντρικό σύνθημα «μένουμε σπίτι» δεν ισχύει για τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας!

Στον “πόλεμο που μας έχει κηρύξει ο κοροναϊός” ποιες είναι οι παράπλευρες απώλειες;

Στον “πόλεμο που μας έχει κηρύξει ο κοροναϊός” ποιες είναι οι παράπλευρες απώλειες;

Λίγες μέρες μετά από τις σκηνές απίστευτης βαρβαρότητας και μισανθρωπιάς που ζήσαμε, με το ελληνικό κράτος, την κυβέρνηση και την Ε.Ε. να ανοίγουν ένα νέο πόλεμο των σωμάτων ασφαλείας, στρατιωτικών μονάδων και παρακρατικών εθνικιστικών ομάδων ενάντια σε άμαχους πρόσφυγες, γυναίκες και μικρά παιδιά, αποδεικνύεται από την πραγματικότητα ότι η «ασύμμετρη απειλή» και ο «δημόσιος κίνδυνος» βρίσκεται αλλού, στις πολιτικές που οι κυρίαρχοι κύκλοι ακολουθούν. Ο κοροναϊός δεν μεταφέρθηκε ούτε από τα θαλάσσια περάσματα του Αιγαίου ούτε από «ξυπόλητα τάγματα» εισβολέων στον ‘Έβρο. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι κίνδυνοι και οι συνέπειες της πανδημίας και η πολύπλευρη κρίση της περιόδου απειλούν για ακόμη μια φορά τα πιο ευάλωτα και αδύναμα οικονομικά κομμάτια του τόπου, με πρώτους απ’ όλους τους μετανάστες και πρόσφυγες συνανθρώπους μας. 

Λέει η κυβέρνηση με την τηλεκπαίδευση όλα βαίνουν καλώς. Κι αν όχι, φταίει ο τεμπέλης ο εκπαιδευτικός…

Γιατί πασχίζει η κυβέρνηση να πει ότι όλα πηγαίνουν καλά στην εκπαίδευση; Πότε ήταν, δηλαδή, καλά τα πράγματα στην εκπαίδευση; Πότε το υπουργείο έβαλε ως προμετωπίδα τις ανάγκες των μαθητών των δημόσιων σχολείων; Μήπως όταν μείωσε την χρηματοδότηση των σχολείων; Μήπως όταν επανειλημμένα χτύπησε εκπαιδευτικούς που ζητούσαν το αυτονόητο για μια καλύτερη εκπαίδευση;

Σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία πανδημίας που δοκιμάζονται όλες οι κοινωνίες παγκοσμίως, απειλούνται και χάνονται ζωές, απολύονται εργαζόμενοι και τα συστήματα Υγείας καλούνται να ανταπεξέλθουν χωρίς τα απαραίτητα εφόδια (προσωπικό, υλικά, κλίνες, εξοπλισμό κλπ.), το ΥΠΑΙΘ θυμάται να σταθεί στο πλάι των μαθητών, γιατί “χάνουν την επαφή τους με την μαθησιακή διδασκαλία”, ενώ παράλληλα τα σχολεία λειτουργούν με σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και υλικοτεχνική υποδομή. Περιχαρής η υπουργός Παιδείας ανακοινώνει ότι η τηλεκπαίδευση ξεκίνησε! Μήπως εγκαινίασε μια νέα εποχή; Στην πράξη αποδεικνύεται φιάσκο! Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι που οδηγεί, όχι μόνο στην ανεπάρκεια του Υπουργείου να ανταπεξέλθει σε αυτά που προτείνει αλλά και στην έλλειψη επίγνωσης της έννοιας «εκπαιδευτική διαδικασία».

ΑΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Εργοδότες και υπουργεία παίζουν με τις ζωές μας! Με τον αγώνα μας να τους σταματήσουμε!

ΑΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Εργοδότες και υπουργεία παίζουν με τις ζωές μας!

Με τον αγώνα μας να τους σταματήσουμε!

Με αφορμή την έξαρση της εποχικής γρίπης και του κοροναϊού αποκαλύπτεται σε όλο του το μέγεθος από τη μια το τεράστιο ζήτημα με τις ελλείψεις σε όλες τις βαθμίδες της πρωτοβάθμιας υγείας, αλλά και τις χρόνιες ελλείψεις στα σχολεία, τόσο στον εξοπλισμό (υλικά υγιεινής και καθαριότητας) όσο και στο απαραίτητο προσωπικό (καθαρίστριες, σχολίατροι κ.α.) και από την άλλη το τεράστιο ζήτημα με τις άδειες των αναπληρωτών, συμβασιούχων εκπαιδευτικών. Σε μια συγκυρία τόσο κρίσιμη για την υγεία όλων μας, η ανυπαρξία επαρκών αδειών για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν αυτή τη στιγμή τα δημόσια σχολεία και αποτελούν παραπάνω από το ¼ του εκπαιδευτικού δυναμικού, δεν μας αγανακτεί, μας εξοργίζει και έρχεται να συμπληρώσει τον χάρτη των λειψών αδειών για τους αναπληρωτές που διεκδικούμε εδώ και χρόνια: αδειών ανατροφής και ασθένειας τέκνου, αναρρωτικών αδειών, αδειών για χρόνια νοσήματα, συνδικαλιστικών και πάει λέγοντας.

Αυτή τη στιγμή είναι προκλητικό το υπουργείο να ζητάει από τους εκπαιδευτικούς να μην παρουσιαστούν στην δουλειά τους αν νοσήσουν από την εποχική γρίπη ή τον κοροναϊό όταν έχουν μόνο 15 ημέρες αναρρωτική άδεια όλη τη σχολική χρονιά, από τις οποίες για τις πρώτες 3 μέρες χάνουν και το μισό ημερομίσθιο. Στην περίπτωση των εκπαιδευτικών που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, ή έχουν κάποιο χρόνιο νόσημα, που αυξάνεται και ο κίνδυνος για την υγεία τους, και πάλι οι άδειες είναι λιγότερες.

Το υπουργείο κρατάει απαράδεκτη στάση αδιαφορίας όταν δεν υπάρχει άδεια επαπειλούμενης κύησης για την έγκυο μητέρα, ούτε άδεια ασθένειας τέκνου Φυσικά η άδεια ανατροφής είναι ελάχιστη (μόνο 3.5 μήνες) ενώ η άδεια πατρότητας είναι ανύπαρκτη.

Όλα αυτά δείχνουν ξεκάθαρα

Απέναντι στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων εργαζόμενων, αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων προτάσσουμε τις ανάγκες μας και τα δικαιώματα μας!

Στηρίζουμε την διαδήλωση στις 11 Μαρτίου με συγκέντρωση στις 11 πμ στην πλατεία Συντάγματος (έναντι της Βουλής) και συλλαλητήριο με κατεύθυνση προς τη Γενική Γραμματεία Μεταναστευτικής Πολιτικής (Ευαγγελιστρίας 2).

Ο Ν. 4636/2019, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από 01/01/2020, καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα των αιτούντων/αιτουσών άσυλο και περιορίζει δραματικά τόσο την πρόσβαση τους στις διαδικασίες ασύλου, όσο και τη διασφάλιση του ίδιου του δικαιώματος για διεθνή προστασία, που έχει θεσπιστεί με διεθνείς συμβάσεις. Συγκεκριμένα, η κύρια κατεύθυνση είναι η επίσπευση των διαδικασιών ασύλου με σύντμηση προθεσμιών, η απόρριψη με ταχείς διαδικασίες των αιτημάτων διεθνούς προστασίας μέσα από την κατάργηση ουσιαστικών διαδικαστικών εγγυήσεων, η κατάρτιση καταλόγου «ασφαλών χωρών καταγωγής» με στόχο την μαζική απόρριψη και την μη εξατομικευμένη κρίση επί των αιτημάτων, η στέρηση του δικαιώματος πραγματικής και αποτελεσματικής προσφυγής, η έκδοση και η εκτέλεση αποφάσεων επιστροφών, η παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, ο περιορισμός της ελευθερίας και η συστηματική και πέραν του 18μηνου κράτηση των αιτούντων/σων άσυλο, ακόμα και για όσους/ες ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, η ίδρυση νέων κλειστών κέντρων κράτησης, η μεγαλύτερη εμπλοκή του αστυνομικού προσωπικού στις διαδικασίες ασύλου, η εισαγωγή της έννοιας της «συνεργασίας» του/ης αιτούντος/ούσας ως όρου για τη συνέχιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας με αποτέλεσμα οποιαδήποτε διαμαρτυρία για τις συνθήκες υποδοχής να θεωρείται λόγος απόρριψης του αιτήματος, ο περιορισμός στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας.

Στο σύνολο του ο νέος νόμος εισάγει τιμωρητικές και θεσμικά ρατσιστικές διατάξεις που θέτουν εκτός διαδικασιών ασύλου ένα μεγάλο αριθμό δικαιούχων διεθνούς προστασίας. Με αυτό το νομοθέτημα ως εφαλτήριο, η κυβέρνηση κορυφώνει την πολιτική της αποτροπής της υποδοχής προσφύγων & μεταναστών στον Έβρο και τα νησιά κατά τις τελευταίες μέρες, μετά την εισβολή της Τουρκίας και τις πολεμικές συγκρούσεις στο Ιντλίμπ της Συρίας. Το έκτακτο ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την 01/03/2020 να μην δέχεται η ελληνική Υπηρεσία Ασύλου νέες αιτήσεις ασύλου για ένα μήνα και να επαναπροωθούνται όσοι/ες επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα. Η νομοθεσία για τις διαδικασίες ασύλου πουθενά δεν θέτει ως προϋπόθεση την κατοχή ταξιδιωτικών εγγράφων για να υποβάλει κάποιος/α αίτημα ασύλου και η αναστολή της υποδοχής αιτούντων/σών άσυλο δεν έχει νομικό έρεισμα ούτε στην νομοθεσία της Ε.Ε. ούτε στο διεθνές δίκαιο.

Οι ρατσιστικές επιθέσεις στους/ις αιτούντες/σες άσυλο και η επισφάλεια στους/ις εργαζόμενους/ες στο πεδίο του προσφυγικού αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αυτό επιβεβαιώνεται και από όλο το προηγούμενο διάστημα με κορύφωση τις τελευταίες ημέρες όπου ακροδεξιοί κάτοικοι νησιών στοχοποιούν και προπηλακίζουν εργαζόμενους/ες σε Μ.Κ.Ο. που δουλεύουν σε ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ασφάλεια τους συνθήκες εξαιτίας αυτών των απειλών και επιθέσεων. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι/ες της Υπηρεσίας Ασύλου ωθούνται σε μεγαλύτερη εντατικοποίηση της δουλειάς τους, ιδιαίτερα στα νησιά, που εδώ και χρόνια εργάζονται στο «κόκκινο», ενώ υφίστανται διακρίσεις σε πολλά επίπεδα σε σχέση με το μόνιμο προσωπικό. Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι/ες της ΥΑ δουλεύουν υπό καθεστώς επισφάλειας, όπως και οι εργαζόμενοι/ες της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, υπογράφοντας επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου και υπό το συνεχή φόβο απόλυσης, ενώ στην πράξη καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Σε μια περίοδο μάλιστα που απαιτείται ολοένα περισσότερο αυξημένη ανάγκη παροχής υπηρεσιών προς τους/ις αιτούντες /ες άσυλο οι διοικήσεις των ΜΚΟ απειλούν τους/ις εργαζόμενους/ες των ΜΚΟ με απολύσεις πανελλαδικά.

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία των εργαζόμενων συμβασιούχων στην Υπηρεσία Ασύλου και των εργαζόμενων στη Μ.Κ.Ο Άρσις, και στεκόμαστε πλάι τους στην διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλειάς σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για τους/ις εργαζόμενους/ες στην Υπηρεσία Ασύλου και συμβάσεων αορίστου χρόνου για τους/τις εργαζόμενους στις Μ.Κ.Ο..

Απέναντι στη ρατσιστική ρητορική που έχει κυριαρχήσει στο δημόσιο λόγο, οι εργαζόμενοι/ες διαφορετικών πεδίων, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες τασσόμαστε ενάντια στο νόμο 4636/2019, υπερασπιζόμενοι/ες τα δικαιώματα των αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων.

Απέναντι στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων εργαζόμενων, αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων προτάσσουμε τις ανάγκες μας και τα δικαιώματα μας!

Συνέλευση Σάββατο 14/3 17:30 στη ΔΟΕ

Καμία μόνη, καμία απολυμένη