Η τηλεκπαίδευση, αν και έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως στα μάτια εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών, για τις σημαντικές ψυχοσωματικές και μαθησιακές συνέπειες που έχει για όλους/όλες, για την όξυνση των ανισοτήτων και παρόλο που και το ίδιο το ΥΠΑΙΘ πλέον αναγνωρίζει ότι «τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη διά ζώσης εκπαίδευση», συνεχίζει να τη χρησιμοποιεί «δια πάσα νόσο». Άλλοτε ως κατασταλτικό-τιμωρητικό μέσο για τις καταλήψεις και άλλοτε, όπως τώρα, στην κακοκαιρία για να εξυπηρετήσει το επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης ότι δήθεν όλα λειτουργούν κανονικά. Επιδιώκει να καλύψει έτσι τις εγκληματικές ευθύνες της για τη διαχείριση της πανδημίας, μιας και το μόνο μέτρο που πήρε για να παραμείνουν ανοιχτά τα σχολεία ήταν… τα ανοιχτά παράθυρα και ένα επιπλέον self test… Στο ΥΠΑΙΘ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις χαμένες διδακτικές ώρες, κατηγορούν τις «άδειες» των εκπαιδευτικών για τα κενά, όταν υπάρχουν εκατοντάδες μέχρι και αυτή τη στιγμή με δική τους ευθύνη. To «επιτελικό κράτος» δεν παίρνει μέτρα για τα σχολεία με το πρώτο χιόνι, την πρώτη βροχή (πλημμυρισμένα προκάτ), το κρύο, τον καύσωνα κλπ, έχει όμως το μαστίγιο του αυταρχισμού, της τρομοκρατίας και των απειλών για τους αναπληρωτές που δεν παρείχαν τηλεκπαίδευση.
Έτσι κατόπιν πιέσεων από το υπουργείο και τις Διευθύνσεις, κάποιοι διευθυντές πιέζουν τους αναπληρωτές να κάνουν τηλεκπαίδευση με το δήθεν ερώτημα «τι να γράψουμε στα παρουσιολόγια για ΠΔΕ και ΕΣΠΑ αν δεν κάνετε τηλεκπαίδευση;».
