Στα παιδιά, στο σχολείο δίνουμε και τη ζωή μας, στον εργοδότη μας ούτε λεπτό!

Η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΟΝΤΑΙ!

Να καταργηθεί το προσοντολόγιο των απολύσεων και αποκλεισμών!

Να προσμετρηθεί και να υπολογιστεί ολόκληρη η προϋπηρεσία για τις φετινές προσλήψεις!

Μονιμοποίηση/Άμεσος διορισμός όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία!

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους!

Μόνο με δυστοπική περιπέτεια βγαλμένη από μυθιστόρημα του Φ. Κάφκα μπορεί πλέον να παρομοιωθεί η οδύσσεια των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που για μια ακόμη χρονιά, που ανοίγει με μηδενικούς μόνιμους διορισμούς, καλούνται με αυταπάρνηση και υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες να υπηρετήσουν τη μόρφωση των παιδιών και το δημόσιο σχολείο, ξαναζώντας τη μέρα της μαρμότας: ΟΑΕΔ, χαρτιά, γιατροί, ψυχίατροι, ένσημα, ΙΚΑ, αβεβαιότητα, αναμονή δηλώσεων, κόψιμο προϋπηρεσίας, τοποθετήσεις, αυθαιρεσίες διοίκησης και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Φυσικά, δεν είναι ούτε η γραφειοκρατία ούτε τα νομικά κωλύματα που επικαλούνται Υπουργείο και διοίκηση υπεύθυνα για αυτήν την παρωδία, ωσάν αυτά να είναι κάτι δεδομένα και πολιτικά ουδέτερα. Υπεύθυνοι και υπόλογοι είναι όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της τελευταίας τουλάχιστον δεκαετίας που υπηρετούν στοχευμένα την πολιτική των μηδενικών διορισμών, μονιμοποιώντας την ελαστική εργασία και επισφάλεια, την ανακύκλωση της ανεργίας, ακολουθώντας με ευλάβεια τις εντολές και τις απαιτήσεις των θεσμών, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που με θρασύτητα δηλώνουν ότι το δημόσιο συνολικά, και η εκπαίδευση κατ’ επέκταση, χρειάζεται συρρίκνωση. 

 Είναι πλέον σαφές σε όλους μας ότι η “λύση” της ελαστικής εργασίας και της μόνιμης επαναλαμβανόμενης αναπλήρωσης
δεν αποτελεί μια δημοσιονομική “αναγκαιότητα”, αλλά μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή του συστήματος: Χρειάζονται και θέλουν εκπαιδευτικούς αναπληρωτές εργαζόμενους – λάστιχο, φθηνούς, ευέλικτους για τις ανάγκες της αγοράς, εξαρτημένους από προγράμματα ΕΣΠΑ. Υποτακτικούς, δουλοπρεπείς, οικονομικά εξαθλιωμένους, χωρίς εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Αλλά πάνω από όλα μας θέλουν διασπασμένους – κατακερματισμένους σε υπο-κλάδους και υπό-ομάδες με διαφορετικά δήθεν συντεχνιακά συμφέροντα, να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για “περισσότερα προσόντα”.

Το προσοντολόγιο (ν. 4589/2019) έρχεται να κουμπώσει γάντι στις παραπάνω κατευθύνσεις. Το νέο σύστημα διορισμών/προσλήψεων επιδιώκει να ανατρέψει συνολικά το DNA του σχολείου και των εργαζόμενων σε αυτό. Σε αξιολογικούς πίνακες «κινούμενη άμμο» οι αναπληρωτές θα καλούνται να κυνηγούν «προσόντα», δεκάδες αλλά και εκατοντάδες μήνες προϋπηρεσίας πετιούνται στα σκουπίδια, αφού τους εξισώνει με τα ακαδημαϊκά κριτήρια, και συνθλίβονται τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο. Επιδιώκουν να μεταφέρουν την ευθύνη της ανεργίας στους εργαζόμενους και η διαπραγμάτευση των όρων εργασίας γίνεται ατομική υπόθεση, καθώς για μια θέση ελαστικής εργασίας θα καλούνται να μπουν σε ένα αέναο κυνήγι προσόντων, να πιστοποιούν δια βίου την ικανότητά τους να δουλέψουν ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο! Και αν τα δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο και την προϋπηρεσία είναι ακόμα ζωντανά και μπορούμε ακόμα να μιλάμε για προσλήψεις με βάση αυτά, είναι χάρη στους δικούς μας αγώνες και την ενότητα που απέκρουσε σε πρώτη φάση την εφαρμογή του νέου συστήματος πρόσληψης.

Το προσοντολόγιο και ο ν.4589/19 αποτελεί άμεση και επιθετική αξιολόγηση των αναπληρωτών που οδηγεί σε απολύσεις. Είναι νέο σύστημα προσλήψεων αναπληρωτών και έρχεται για να “μείνει”. Δεν αφορά μονιμοποιήσεις στην εκπαίδευση. Εάν γίνουν οι ελάχιστες μονιμοποιήσεις που εξαγγέλλονται θα είναι απλά η φάκα για να εδραιωθεί η νέα ανθρωποφαγική κανονικότητα στους εργαζόμενους της εκπαίδευσης. Η κατάργηση του ν.4589/19 και η μη εφαρμογή του είναι ο μόνος δρόμος που μπορούμε και πρέπει να βαδίσουμε. Έξω από αυτόν τον αγώνα μας περιμένει η “κανονικότητα” της ανεργίας και της μόνιμης ανασφάλειας.

Οι πρώτες συνέπειες από το ν. 4589/2019 είναι προ των πυλών:

Στα παιδιά, στο σχολείο δίνουμε και τη ζωή μας, στον εργοδότη μας ούτε λεπτό!

Είναι πλέον δεδομένο ότι οι προσλήψεις αναπληρωτών γενικής και ειδικής αγωγής για το 2019-20 θα γίνουν με τους παλιούς πίνακες μετά και και από επίσημες δηλώσεις της Υπουργού, δηλαδή όπως ήταν διαμορφωμένοι την ημέρα της ψήφισης του προσοντολογίου (Ιανουάριος 2019). Σύμφωνα με το ν.4589, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να προσμετρηθεί η φετινή προϋπηρεσία, ούτε να καταθέσουν αίτηση οι νέοι απόφοιτοι, για τους οποίους κατά τα άλλα τόσο πολύ κόπτονται. Και αν οι αγώνες μας έχουν αποκρούσει σε πρώτη φάση την εφαρμογή του προσοντολογίου, η μη-προσμέτρηση της φετινής προϋπηρεσίας είναι καθαρό αποτέλεσμα του ν.4589 του Γαβρόγλου και κανενός άλλου, νόμο που πολεμήσαμε και θα συνεχίσουμε να πολεμάμε.

Είμαστε ξεκάθαροι και σαφείς: Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε για την οριστική κατάργηση του νόμου – εκτρώματος, κατάργηση που μόνο αυτή θα επιφέρει αρχικά την προσμέτρηση ολόκληρης της προϋπηρεσίας και θα ανοίξει το δρόμο για τη δικαίωση του αγώνα για τον άμεσο μόνιμο διορισμό ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχει ανάγκη το δημόσιο σχολείο από καθαρούς πίνακες με βάση αποκλειστικά το πτυχίο και ΟΛΗ την προϋπηρεσία (συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της φετινής).

Νέο-Φιλελευθερισμός και … Άγιος ο Θεός

Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας υπουργού Κεραμέως είναι βγαλμένες από τα ευαγγέλια του νέο-φιλελευθερισμού και των πιο ακραίων νέο-συντηρητικών εγχειριδίων: Γεμάτες από «αυτονομία και εξωστρέφεια», «επιχειρηματικότητα» και «ανταγωνισμό» σε όλες τις βαθμίδες. Το σχολείο-επιχείρηση σκοπό έχει να ικανοποιεί και να ακολουθεί τους κανόνες της αγοράς. Τέτοια αυτόνομα σχολεία με διευθυντές που ενδεχομένως να επιλέγουν το προσωπικό, θα αξιολογούνται και θα αυτό-αξιολογούνται (και ηλεκτρονικά από τους γονείς). Ο ανταγωνισμός των σχολείων με στόχο τη χρηματοδότηση, φέρνει «υψηλής» και «χαμηλής» ζήτησης σχολεία, με αρνητικά αποτελέσματα για τη μόρφωση των παιδιών, διογκώνει τις κοινωνικές ανισότητες και φέρνει τον κανιβαλισμό μέσα στον κλάδο. Η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ (ΝΔ), βρίσκει έτοιμο και στρωμένο έδαφος από την απερχόμενη (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ), και χρησιμοποιώντας ως δούρειο ίππο την υπόσχεση ελαχίστων και αμφιβόλων μόνιμων διορισμών στην ΕΑΕ, δηλώνουν ότι «θα σεβαστούν τις διαδικασίες και τις αιτήσεις» που γίνανε για την ΕΑΕ. Άλλο που δεν θέλανε! Άλλοι κάνανε τη βρώμικη δουλειά και φυσικά οι ίδιοι θα βρούνε το προσοντολόγιο έτοιμο προς εφαρμογή. Και προφανώς για τους δικούς τους υποτιθέμενους - ακόμα πιο μακρινούς- διορισμούς θα πραγματοποιήσουν και γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ! 

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ, ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ!

Η περσινή χρονιά όμως σημαδεύτηκε κυρίως από τον αγώνα χιλιάδων εκπαιδευτικών, αναπληρωτών και μονίμων, που έδωσαν αταλάντευτα τη μάχη υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα ΟΛΩΝ στη μόνιμη και  σταθερή εργασία. Απάντησαν στα εκβιαστικά και διχαστικά διλήμματα κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ προτάσσοντας τα αναφαίρετα εργασιακά δικαιώματα που κατοχυρώνουν το πτυχίο και τα χρόνια υπηρεσίας στην εκπαίδευση. Ο αγώνας για μαζικούς διορισμούς/μονιμοποίηση όλων απέναντι στην ανθρωποφαγία, στο αέναο κυνήγι προσόντων και πιστοποιήσεων, στον αγώνα δρόμου «χωρίς νικητές» για μια θέση ελαστικής εργασίας στο δημόσιο σχολείο, συνεχίζεται!

Να μην θεωρήσουμε δεδομένο ότι αυτό είναι το μέλλον μας. Είναι στο χέρι μας, στη συλλογική μας δύναμη και αυτοπεποίθηση, στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος η ανατροπή του νόμου! Τα σχέδιά τους να αποτραπούν! Η προϋπηρεσία πρέπει να κατοχυρώνει το δικαίωμα στη εργασία και  μάλιστα με μόνιμη σχέση, και τα χρόνια δουλειάς μας και οι αγώνες μας μπορούν να δικαιωθούν!

Και ενώ η μεγάλη ηχηρή πλειοψηφία των αναπληρωτών και της βάσης του εκπαιδευτικού κινήματος στάθηκε και στέκεται πάνω από το ύψος των περιστάσεων και δίνει με αξιοπρέπεια τη δύσκολη μάχη, τη δίνει χωρίς την παρουσία και τη στήριξη των ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ. 

Παρά την δυναμική, μαζική και εκκωφαντική παρέμβαση και παρουσία των αναπληρωτών στην 88^η Γ.Σ. της ΔΟΕ, και την κατάθεση πλήρους και αγωνιστικής πρότασης του Συντονιστικού Αναπληρωτών για μαζικούς διορισμούς/ μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, ο κρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός έδειξε για ακόμα μια φορά την συναίνεσή του στις προσταγές των εκάστοτε κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, τον φόβο μην βρεθεί προ των ευθυνών του με ανοιχτές και διαφανείς διαδικασίες και τελικά την άρνηση του με φθηνές δικαιολογίες «καταστατικού» να ακούσει και να συζητήσει τα αιτήματα των χιλιάδων εκπαιδευτικών του Γενάρη και τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων:

Με απόλυτη ευθύνη της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΔΟΕ δηλαδή του κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΕΚΕ-ΕΡΑ, αποφασίστηκε ότι τα θέματα της αδιοριστίας, των μόνιμων διορισμών, του νόμου 4589/19 του προσοντολογίου και το θέμα του αιτήματος που θα έχει η ΔΟΕ για τους διορισμούς, όλα αυτά δηλαδή που έβγαλαν χιλιάδες εκπαιδευτικούς-φοιτητές στον δρόμο όλη τη χρονιά με αποκορύφωμα τις κινητοποιήσεις του Γενάρη, δεν είναι άξια να μπουν στην ημερήσια διάταξη της συνέλευσης. Η τελική απόφαση του συνεδρίου συμφωνημένη από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό ήταν τέτοια που ουσιαστικά επιτρέπει την αξιολόγηση και απόλυση μελών της («κατάργηση του ν.4589/19» μεν, αλλά «μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών με βάση τις ψηφισμένες θέσεις του κλάδου»). Η πλειοψηφία της ομοσπονδίας επιμένει στις “θέσεις του κλάδου”, οι οποίες, όπως υποστήριξαν, δεν μπορούσαν να αλλάξουν επειδή δεν ήταν θέμα στην ημερήσια διάταξη(!) στην οποία αυτοί οι ίδιοι (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΕΚΕ-ΕΡΑ) αρνήθηκαν να βάλουν! Οι θέσεις της ομοσπονδίας λοιπόν δεν είναι μονιμοποίηση όλων αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία, αλλά θέτουν ως κριτήριο «κυρίαρχο» μεταξύ άλλων την προϋπηρεσία -βάζοντάς την στο ζύγι της μοριοδότησης-, αίτημα που αποδέχεται στην πραγματικότητα την ύπαρξη άλλου - πιο «δίκαιου» (!)- προσοντολόγιου, αφήνει ορθάνοιχτο τον δρόμο για ανατροπή των πινάκων και ουσιαστικά την μόνιμη απόλυση αναπληρωτών που δουλεύουν ήδη στο δημόσιο σχολείο.

Δεν δεχόμαστε το παζάρεμα κανενός/μιάς συναδέλφου/ισσας

Καμιά μέρα χαμένης προϋπηρεσίας!

Διοίκηση και κυβέρνηση συνεχίζουν, παράλληλα με το παζάρι ελπίδων, το παιχνίδι αποκλεισμού συναδέλφων και περιορισμού των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των αναπληρωτών. Στη προσπάθειά τους να κάμψουν τις αντιστάσεις και να ποινικοποιήσουν τη συνδικαλιστική-συλλογική δράση, προσπαθούν σε κάθε ευκαιρία να περικόψουν κεκτημένα συλλογικά δικαιώματα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των δυο συναδελφισσών αναπληρωτριών, που είδαν την προϋπηρεσία τους πετσοκομμένη λόγω συνδικαλιστικών αδειών! Το ΥΠΑΙΘ υπό την ηγεσία του Γαβρόγλου είχε κόψει 1,5 μήνα προϋπηρεσία από την αναπληρώτρια Βαγγελίτσσα Δινοπούλου, που ήταν εκλεγμένη στο ΔΣ της ΔΟΕ τη συνδικαλιστική χρονιά 2018-19, ενώ αυτή τη στιγμή επιδιώκεται να κοπούν επιπλέον 4 μήνες προϋπηρεσίας από την συναδέλφισσα, και 3 μέρες προϋπηρεσία από την αναπληρώτρια Μαργαρίτη Ελεάνα η οποία ως γραμματέας του ΔΣ του ΣΕΠΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής έκανε χρήση συνδικαλιστικών αδειών! Γίνεται σαφές ότι θίγεται με αυτό τον τρόπο η ισότιμη συμμετοχή των αναπληρωτών εκλεγμένων στα ΔΣ της ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, Χρήστου Παναγιώτου και Αντρέα Καργόπουλο αντίστοιχα.

Τα παραδείγματα αυτά έρχοναι να προστεθούν στις εκατοντάδες των συναδέλφων που είδαν την προϋπηρεσία τους να χάνεται και οι ίδιοι να τιμωρούνται επειδή χρειάστηκαν αναρρωτικές άδειες ή τις αναπληρώτριες να στερούνται μορίων, ενσήμων και χρημάτων επειδή έγιναν μητέρες!

Δηλώνουμε αταλάντευτα και αποφασιστικά:  Στο δρόμο του Μάρτη του ’18 και του Γενάρη του ’19, των δεκαετιών εκπαιδευτικών αγώνων που εμπόδισαν αντιεκπαιδευτικά και αντεργατικά μέτρα και έριξαν ψηφισμένους νόμους, θα συνεχίσουμε κάνοντας πράξη την υπόσχεση αγώνα που δόθηκε, διεκδικώντας:

·Κατάργηση του νόμου 4589/19 – όχι στον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ

·Να προσμετρηθεί και να υπολογιστεί ολόκληρη η προϋπηρεσία για τις φετινές προσλήψεις!

·Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών! Άμεσος διορισμός/ Μονιμοποίηση τώρα ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση, αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία.

· Καμία περικοπή προϋπηρεσίας στις Δινοπούλου-Μαργαρίτη. Ετήσια συνδικαλιστική άδεια με προσμέτρηση της προϋπηρεσίας στους Παναγιώτου Χ. και Καργόπουλο Α.

·Πλήρη εξίσωση προς τα πάνω των  εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων με αυτά των μονίμων – πλήρης προστασία της μητρότητας.

Να νιώσουν από νωρίς τη ανάσα του κινήματος! Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη!